رضوان كالپوش

• خسران آشکار

موضوع: ابوتراب در قرآن

وَالْعَصْرِ؛ إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِی خُسْرٍ؛ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ

سوگند به عصر ؛ که واقعا انسان دستخوش زیان آشکار است ؛ مگر کسانى که ایمان آورده اند و کارهاى شایسته کرده و همدیگر را به حق سفارش و به شکیبایى توصیه کرده‏اند.

در روایت، این سوره بر على بن ابى طالب علیه السلام منطبق شده و ایمان را بر ایمان به ولایت على بن ابى طالب علیه السلام و تواصى به حق را بر سفارش نسل هاى بعدی به ولایت این حضرت  تطبیق نموده است ؛ از این سوره استفاده مى شود که انسان در همواره در خسران و زیان است، مگر آن کس که در مسیر امیر مؤمنان على علیه السلام و با امامت ایشان و فرزندانشان علیهم السلام گام بردارد.

________________________________________________________

پی نوشت:

[1]. سوره والعصر.

[2]. تفسیر المیزان، ج 20، ص 358 ; کنز الدقائق، قمى مشهدى، ج 14، ص 428.